Presteren onder druk

Wij wisten het voor dat het begon: de SOF 2012 zou een winderig ISAF World Cup worden. De windgoeroes hebben zich niet vergist, wij hebben maar 7 van de 11 geplande manches gevaren. En omdat de 2.4mR een wedstrijd baan met de Sonar, Skud en de Star klassen moest delen, werden wij vaak in de ochtend vroeg het water op gestuurd om na één potje weer naar de kant te gaan om plaats te maken voor de andere klassen voor dat de wind rond de middag uur oppikte. Om ons programma zo goed mogelijk te laten varen werden wij nog in de namiddag op een andere wedstrijd baan het water opgestuurd. Zo maak je noch lange dagen in je klamme droogpak. De week begon al niet te best: voor het eerst in 10 jaar 2.4mR varen is het mij gelukt in de eerste wedstrijd van de serie, voor de wind dat bootje zo vol met water te krijgen dat ik er in begon te drijven! Wij hadden al lang niet meer met zo veel wind gevaren, ik had mijn mast iets te veel voorover en bij een sterkere “puf” boorde de neus van de boot zich zo diep in een golf dat ik ineens water tot mijn middel had. En voor dat ik het wist had ik een tweede golf te pakken waardoor ik begon in mijn kuipje te drijven… Om het water er uit te pompen moest ik eerst in wind en de zeilen laten zakken. Het resultaat is dat ik de serie met een DNF (Did Not Finish) begon. En dat allemaal terwijl ik aan de leiding stond een paar honderd meter voor de finish. Dit avontuurtje zorgde voor veel hilariteit bij mijn concurrentie en ploeggenoten…

Met maximum één aftrekbare wedstrijd in een serie van 11 potjes, had ik al direct mijn aftrek gevaren. Er was geen fout meer mogelijk, de SOF 2012 werd ineens voor mij: “presteren onder druk”. Dat moet ik wel kunnen op zich ;-)

De rest van de serie verliep redelijk, zelfs een potje gewonnen op dag 3. Maar op dag 4, in de zevende wedstrijd, door een stomme bakboord stuurboord situatie net na de start kwam er een Fin vol met zijn neus in mijn achterschip. Ik was wel fout, dus een 720 gedraaid, maar ik had ook aan de tik gehoord dat mijn boot wel beschadigd moest zijn. Eerste kon ik niet meer worden, maar vanwege de selectie binnen de ploeg was het wel belangrijk om deze serie voor Barend en Andre te eindigen. Ik finishte deze race wel 7^de. Daardoor ben ik nog zelfs op het podium achter Damien Seguin (FRA) en Helena Lucas (GBR).

Door een hoge druk gebied stationair boven het noorden van Italië is er een sterke lucht druk gradiënt net boven de zuidelijke Alpen. Het lijkt een stabiele situatie te zijn, de laatste twee dagen waait er daardoor dag en nacht een sterke oosten wind tussen de 25 en 35 knopen. Dit betekent in Hyères ook een aanlandig wind met een zeegang van zo rond de 2 meter. Niet echt omstandigheden voor de 40 cm vrijboord van de 2.4mR. Het resultaat, is er niet om echt trots op te zijn, maar wel belangrijk geweest om je te realiseren dat je altijd kwetsbaar bent en dat een wedstrijd nooit van te voren gewonnen is… een lesje nederigheid dus.

Voor alle resultaten, zie link